آی نازنین مهدیا

جان مامانی چشماتو وا كن، منو نیگا كن

شد هوا سپيد، در اومد خورشيد، وقت اون رسيد، كه بريم به صحرا آی نازنين مهدیا

جان مامانی چشماتو وا كن ، منو نیگا كن

بشيم روونه، بريم از خوونه، شونه به شونه، به ياد اون روزها آی نازنين مهدیا

باز دوباره صبح شد، من هنوز بيدارم كاش مي خوابيدم، تو رو خواب مي ديدم

خوشه غم ، توی دلم، زده جوونه، دونه به دونه دل نمي دونه، چه كنم با اين غم آي نازنين مهدیا

آی نازنين مهدیا